De stinkende deksels van de Fortis affaire gelicht
Wim Van den Eynde is een van de onderzoeksjournalisten van de VRT. Een van de weinige journalisten van de VRT die nog echt opzoek is naar feiten en waarheid, kunnen we zeggen.
Van den Eynde werd in het verleden op non-actief geplaatst bij de openbare omroep, nadat hij mede-auteur was van het spraakmakende boek ‘De Keizer van Oostende’, over de stinkende praktijken van Johan Vande Lanotte (SP.a).
Nu komt de journalist met een nieuw boek. “Fortisgate. Een stresstest voor justitie’ is pas verschenen bij Van Halewyck uitgeverij.
Over Fortis en Dexia zijn al genoeg artikelen en boeken geschreven, gedurende de afgelopen jaren. Dat we door de toenmalige Regering Leterme bedrogen zijn bij het leven, weet iedereen.
Tot op de dag van vandaag kost de bankencrisis de Belgische belastingbetaler, netto, 10 miljard euro. Dat plaatst de uitspraak ‘we gaan er nog aan verdienen!’ van Leterme in een ander daglicht.
Het boek van Wim Van den Eynde is interessant omdat het niet ingaat op de economische kant van het verhaal (waar zoals gezegd al boekenkasten mee gevuld zijn). Wel duikt hij in de juridische (onder)wereld.
Het echte schandaal van Fortisgate is dat het Hof van Beroep van Gent heeft meegeholpen om heel wat ontsporingen in dat dossier toe te dekken. De uitvoerende, wetgevende en juridische macht kwamen in dat Fortis-dossier allemaal samen. Van scheiding der machten was dus geen sprake.
Een van de belangrijke figuren in het boek is Paul Blondeel, de Kamervoorzitter van het Brusselse Hof van Beroep. De voorzitter wilde, volgens het boek ‘Fortisgate’, zelf wegen op de verkoop van Fortis (meer specifiek: de hele verkoop tegenhouden) en bracht, aldus de auteur, de hele Belgische staat in gevaar.
Een andere naam die prominent aan bod komt is die van Christine Schurmans, raadsheer van het Hof van Beroep.
Het zou Ghislain Londers zijn, als Eerste Voorzitter van het Hof van Cassatie, die sprak over politieke inmenging en schending van het beroepsgeheim – door Schurmans – in de Fortis-affaire, die de hele regering ten val zou brengen uiteindelijk.
Londers schreef een brief aan Kamervoorzitter Herman Van Rompuy, waarna de brief in handen kwam van andere parlementsleden. Na de beschuldiging van politieke inmenging, viel de regering van Leterme.
Bij de saga rond Fortis speelden dus vele belangen: Mensen die de verkoop – om persoonlijke redenen wilden tegenhouden – en andere lieden die de politiek gingen benaderen om de verkoop toch te laten doorgaan.
België, het land van de onopgeloste problemen, waar de elite elkaar naar het leven staat en waar diezelfde elite het land vol rancune bestuurt. De burger kijkt er naar en zwijgt. Van den Eynde heeft met dit boek niet gezwegen.
